فصلنامه

دریا و کشتی

فصلنامه

دریا و کشتی

نتایج

نتایج

در خلال یک سال بررسی 7 گونه از خیارهای دریایی مشاهده شد. این گونه ها عبارتند ازStichopusvariegatus ، Holothurialeucospilota ،Holothuriahilla، Holothuriaarenicola ، Holothuriaatra، Holothuriaparva ،  Holothuriapervicax . همانطور که مشاهده می­شود از این میان 6 گونه به جنس Holothuriaویک گونه به جنس Stichopus تعلق دارد. هر دو جنس جزو راسته Aspidochirotida هستند. رده بندی گونه های  مشاهده شده به شرح زیر می­باشد (Zipcodezoo, 2008):

Domain: Eukaryota

Kingdom: Animalia

Subkingdom: Bilateria

Branch: Deuterostomia

Infrakingdom: Coelomopora

Phylum: Echinodermata

Subphylum: Eleutherozoa

Infraphylum: Echinozoa

Class: Holothuroidea - Sea Cucumbers

Subclass: Aspidochirotacea 

Order: Aspidochirotida 

1)Family: Holothuriidae 

   Genus: Holothuria 

         1)Specific name: leucospilota

Scientific name: Holothuria leucospilota (Brandt, 1835)

         2)Specific name: hilla

Scientific name: Holothuria hilla  (Lesson, 1830)

          3)Specific name: atra

             Scientific name: Holothuria atra  (Jaeger, 1833)

         4)Specific name: arenicola

            Scientific name: Holothuria arenicola (Semper, 1868)

         5)Specific name: parva

            Scientific name: Holothuria parva (Krauss in Lampert)

        6) Specific name: pervicax

            Scientific name: Holothuria pervicax(Selenka, 1867)

2)Family: Stichopodidae

    Genus: Stichopus

    Specific name: variegatus 

Scientific name: Stichopus variegates (Semper, 1868)

 

گونه Stichopusvariegatus در سطح پشتی رنگهای مختلفی مانند قهوه­ای تیره، سبز تیره و زرد خردلی دارد و سطح شکمی آن کرم رنگ است. دهان شکمی است و توسط پاپیلا های نقطه ای احاطه شده است. بیشتر در مناطق با بستر صخره­ای در نقاطی که جریان اندک بوده و اجازه انباشتگی پوده های غذایی را بدهد بسر می­برد. در بسترهای گراول، شنی و گلی نیز مشاهده می­شود. در صورتیکه آبزی در شرایط بدون استرس بسر ببرد پاهای لوله­ای بخوبی مشخص است (شکل3). این گونه که جزو خیارهای دریایی تجاری است به غیر از ایستگاه هتل دریایی در کلیه ایستگاهها وجود دارد. در مناطق مورد بررسی میانگین بیشترین و کمترین وزن ثبت شده به ترتیب 5/1264 و 1086 گرم بوده است. میانگین بیشترین و کمترین طول ثبت شده نیز به ترتیب 45 و 43 سانتیمتر می­باشد (شکلهای10 و 11). 

شکل3- Stichopusvariegatus،A: نمای عمومی، B و C: استخوانچه های پوستی، D: نمای نزدیک از سطح بدن و پاهای لوله­ای

 

گونه Holothurialeucospilota (شکل4) بدنی طویل دارد. این جانور چنانچه مورد تهدید قرار گیرد از خود لوله های چسبناک سفید رنگی بیرون می­دهد. در مناطق شنی و صخره­ای مشاهده می­شود. در تمام مناطق نمونه برداری مشاهده شده است. در مناطق مورد بررسی میانگین بیشترین و کمترین وزن ثبت شده به ترتیب 643 و 595 گرم بوده است. میانگین بیشترین و کمترین طول ثبت شده نیز به ترتیب 5/44 و 5/42 سانتیمتر می­باشد (شکلهای10 و 11).

شکل4- Holothurialeucospilota، A: نمای عمومی، B: استخوانچه های پوستی

 

گونه Holothuriahilla(شکل5)بدنی دراز به رنگ خاکستری تا قهوه­ای بلوطی با لکه های سفید داشته و از آن با نام خیار دریایی دم ببری نیز یاد می­شود.  جانور دارای پاپیلاهای نوک تیز بروی بدن است. بهنگام جستجو برای غذا تنها قسمت جلویی بدن را از پناهگاهش خارج می­کند. از جلبک، باکتری و ذرات روی بستر تغذیه می­کند. لوله های کوورین ندارد اما بهنگام خطر اندامها احشایی خود را بیرون می­ریزد که می­تواند برای ماهیان سمی باشد. در ایستگاه بهشتی غیر از تیر86 در بقیه نمونه ها دیده شده و در ایستگاه سپاه نیز در یک نوبت (تابستان86) مشاهده شده استدر مناطق مورد بررسی میانگین بیشترین و کمترین وزن ثبت شده به ترتیب 210 و 150 گرم بوده است. میانگین بیشترین و کمترین طول ثبت شده نیز به ترتیب 44 و 31 سانتیمتر می­باشد (شکلهای10 و 11).

گونه Holothuriaarenicola (شکل6) یا خیار دریایی شنی در زیر صخره های مناطق جزر و مدی تا عمق 30 متر مشاهده می­شود. معمولاً بدن به رنگ سفید چرکین است اما به رنگهای طلایی تا قهوه­ای روشن نیز مشاهده می­شود. روی سطح پشتی دو ردیف لکه های سیاه به چشم می­خورد. گونه­ای تجاری بشمار نمی­رود اما از آنجا که به هنگام تحریک شدن احشای خود را بیرون نمی­ریزد انتخاب خوبی برای نگهداری در آکواریوم است. در طی مطالعه این گونه تنها یکبار در ایستگاه سپاه مشاهده شده است که وزن آن 180 گرم و طول آن 25 سانتیمتر بوده است (شکلهای10 و 11).

گونه Holothuriaatra (شکل7) بدنی کاملاً سیاه دارد. در صورتی که غواص بدن این جانور را دست بزند دستش به مایعی به رنگ قرمز-قهوه­ای آغشته می­شود. معمولاً روی سطح بدن این گونه لایه نازکی از شن دیده می شود. این جانور روی مرجانهای مرده و نیز در میان جلبکهای آهکی از جنس Halmeda وJaniaدیده می­شود. این گونه یکی از مهمترین گونه های تجاری خیار دریایی است و در ایستگاههای بهشتی و سپاه مشاهده شده است. در مناطق مورد بررسی میانگین بیشترین و کمترین وزن ثبت شده به ترتیب 175 و 107 گرم بوده است. میانگین بیشترین و کمترین طول ثبت شده نیز به ترتیب 28 و 21

سانتیمتر می­باشد (شکلهای10 و 11).

شکل7- Holothuriaatra، A: نمای نزدیک از سطح بدن و پاهای لوله ای ، B: استخوانچه های پوستی

 

گونه Holothuriaparva (شکل8) بدنی دوکی شکل به رنگ سبز تیره تا سیاه دارد. بیشتر زبر صخره ها زندگی می­کند و جمع­آوری آن مشکل است. در طی مطالعه، این گونه تنها در آخرین نمونه برداری در ایستگاه بهشتی مشاهده شده است که وزن آن 69 گرم و طول آن 19 سانتیمتر بوده است (شکلهای10 و 11).گونه Holothuriapervicax (شکل9) از نظر ظاهر شبیه H.leucospilotaاست با این تفاوت که رنگ آن قهوه­ای روشن همراه با لکه های قهوه­ای تیره در پشت بدن می­باشد. این گونه نسبت به سایر گونه های سریعتر حرکت کرده و به هنگام تحریک شده رشته های ضخیم، سفید رنگ و چسبناکی از خود خارج می­کند. خروج این رشته ها در این جانور نسبت به سایر گونه های مشاهده شده با شدت و قدرت بیشتری همراه است. تنها در آخرین نمونه برداری در ایستگاه بهشتی دیده شده است. میانگین وزن و طول این جانور در نمونه برداری به ترتیب 246 گرم و 38 سانتیمتر می­باشد. (شکلهای 10 و 11)



بطور کلی گونهStichopus variegatesنسبت به سایر گونه ها از طول و وزن بیشتری برخودار است. در رتبه بعدی گونه Holothurialeucospilotaقرار دارد. گونه Holothuria hillaنسبت به سایر گونه ها از محدوده طولی بیشتری برخودار است.

 



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد