بحث
بحث
7 گونه مشاهده شده در خلیج چابهار همگی از راسته Aspidochirotidaبودهاند که از آن میان 6گونه به خانوادهHolothuriidae و 1 گونه به خانوادهStichopodidae تعلق داشته است. بررسی ها نیز نشانمیدهد که در آبهای کم عمق گرمسیری غلبه با اعضای راسته Aspidochirotidaخانواده هایHolothuriidae و Stichopodidae است(زنکویچ،1357). تنوع راسته Apodidaعموماً با دور شدن از استوا افزایش مییابد و راسته Molpadiidaنیز در عرضهای جغرافیایی بالاتر یا در آبهای عمیق تر یافتمیشوند. در صخره های مرجانی حداکثر غنای گونهای خانواده های مشاهده شده، تا 20 گونه در هکتار نیز غیر معمول نیست. هر چند که در بین ایستگاههای موردبررسی ایستگاهی که بستر مرجانی داشته (ایستگاه هتل دریایی) نسبت به سایر ایستگاهها که بستر صخرهای داشتهاند تنوع کمتر اما تراکم بالایی از گونه Holothuria leocospilotaداشته است.
دلیل عدم مشاهده گونه های مربوط به سایر خانواده ها میتواند مربوط به ارجحیت زیستگاه توسط خانواده ها باشد. در این بررسی بدلیل عمق کم مناطق نمونه برداری گونه های مربوط به خانواده دیگرِ راسته Aspidochirotida(خانواده Synallactidae) مشاهده نشدند زیرا همه آنها در آبهای عمیق زندگی میکنند. گونه های مشاهده شده جزو گونه های اپی بنتیک بوده و در روی بسترهای سخت یا نرم زندگی میکنند.
در این بررسی در یک نوبت طول و وزن گونه ها اندازه گیری شد. اما بین طول و وزن خیارهای دریایی رابطهای مشاهده نگردید گونه H. leucospilotaمیتواند مانند کرم خاکی بدنش را دراز کند و بسته به وضعیت جانور به هنگام بیومتری، طول متفاوتی خواهد داشت. البته این ویژگی در سایر خیارهای دریایی نیز مشاهده میشود. دلیل انعطاف بسیار زیاد بدن خیارهای دریایی ریز و پراکنده بودن استخوانچه ها است. در ضمن آنها فاقد خار(مانند ستاره های دریایی و توتیاهای دریایی) یا پدیسلاریا هستند (ساختارهای گاز انبری شکلی که ستاره های دریایی و توتیاهای دریایی بوسیله آن بطور دائم سطح پوست را تمیز میکنند) (Mitchell , 1988).
بنابراین خیارهای دریایی از نظر زیست شناسی، رفتار و ریخت شناسی (از قبیل فقدان قسمتهای سخت جهت تعیین سن و یا متغیر بودن وزن و شکل) منحصر بفرد هستند. این امر باعث شده است تا استفاده از روش های بیومتری که برای سایر گونه های دریایی بکار میرود با اشکال مواجه شود (Chenb, 2003).
باید توجه داشت که رفتار خیارهای دریایی نیز در مشاهده آنها تأثیر بسزایی دارد.
گونه نادر Holothuriapervicax که تنها در آخرین نمونه برداری در ایستگاه بهشتی مشاهده شده است گونهای کمرنگ و شب زی است که در زیستگاهش بصورت منزوی زندگی کرده و روزها به سختی یافت میشود. این گونه در تحقیق دیگری پیرامون تنوع خیارهای دریایی نیز بعنوان گونه نادر معرفی شده است (ConandandMangion, 2002).
